Αλόγιστη χρήση ζιζανιοκτόνων στα Ακτινίδια

Μια νέα παρέμβαση του γνωστού συντοπίτη μας, Βασίλη Έξαρχου Γεωπόνου-Msc- Υποψήφιου Διδάκτορα Εδαφολογίας, αυτή την φορά για τα χόρτα (ζιζάνια) σε κτήματα Ακτινίδιων και την αλόγιστη χρήση ζιζανιοκτόνων.

Σύμφωνα με τον κ. Έξαρχο τα χόρτα στην καλλιέργεια της ακτινιδιάς είναι πολύτιμοι "φίλοι" μας, εάν εξαιρέσουμε μόνο την περίπτωση που είχαμε πει στο προηγούμενο άρθρο όπου τα χόρτα ευνοούν την πτώση της θερμοκρασίας και την ζημιά στην περίπτωση του παγετού (όπου πλέον για φέτος, έχουμε τελειώσει με το θέμα αυτό) επίσης, αν εξαιρέσουμε και τον ανταγωνισμό που δημιουργούνε στο φυτό της ακτινιδιάς σε νερό και θρεπτικά συστατικά.

Τα πλεονεκτήματα που έχουμε από τα χόρτα (ζιζάνια) σε κτήματα ακτινίδιων, είναι τα εξής:

1) Δημιουργία μικροκλίματος στο κτήμα μέσω της διαπνοής του φυτού, και της μειωμένης ακτινοβολίας του ηλίου που φτάνει στο έδαφος, ειδικά το καλοκαίρι και ειδικά σε κτήματα που είναι σε διαμόρφωση ημικρεβατίνας όπου η θερμοκρασία πέφτει περίπου 3 βαθμούς πολύ σημαντικό, για να μην πάθει το φυτό "υδατικό" stress από τους όλο και περισσότερο αυξανόμενους καλοκαιρινούς καύσωνες.

2) Τα χόρτα και ειδικά τα βαθύρριζα ζιζάνια δημιουργούν δομή (συσσωμάτωση) στο έδαφος μέσω της διαδικασίας της απορρόφησης του νερού, και όταν αυτά πεθαίνουν η ρίζα τους σαπίζει και αφήνει στο έδαφος "Βιοπόρους", γεγονός υψίστης σημασίας για την στράγγιση του κτήματος και την οξυγόνωση της ρίζας του ακτινιδίου.

3) Όταν τα χόρτα μεγαλώσουν και τα κόβουμε εντός του κτήματος ουσιαστικά κάνουμε ένα είδος "χλωρής" λίπανσης και αυξάνουμε έτσι την οργανική ουσία στο έδαφος με ότι αυτό συνεπάγεται… με αυτό τον τρόπο ουσιαστικά επιστρέφουμε τα ανόργανα θρεπτικά στοιχεία που πήρανε τα χόρτα από το έδαφος, αυτή την φορά όμως μέσα σε οργανικό μόριο (Χηλικό) γεγονός με τεράστια αγρονομική αξία για την θρέψη του φυτού της Ακτινιδιάς.

4) Η ύπαρξη των χόρτων ουσιαστικά μειώνει την εξάτμιση του νερού διότι το έδαφος σκιάζεται.

5) Όταν υπάρχουν χόρτα μειώνεται το "ταράτσωμα" «σφίξιμο» (κρούστα)του εδάφους και κατά συνέπεια διηθείται καλύτερα το νερό, με συνέπεια να μειώνονται τα καταστροφικά αποτελέσματα της διάβρωσης.

Τέλος, ο κ. Έξαρχος μας ενημερώνει ότι η καλύτερη διαχείριση στο θέμα της αντιμετώπισης των ζιζανίων είναι η εξής:

1) Στον διάδρομο επιδιώκουμε «κούρεμα» (π.χ. με καταστροφέα )όταν αυτά μεγαλώσουν αρκετά.

2) Επί της γραμμής χρησιμοποιούμε μεσινέζα (προσεκτικά για να μην πληγώσουμε το φυτό).

3) Κοντά στο φυτό κάνουμε ξεβοτάνισμα με τα χέρια. Ο κ. Έξαρχος ουσιαστικά προτείνει έτσι μία "Αειφορική" διαχείριση με μειωμένη όσο είναι εφικτό την χρήση Ζιζανιοκτόνων...

Μας θυμίζει ότι το ακτινίδιο δεν είναι σαν όλα τα άλλα φυτά, είναι Το φυτό το οποίο… διαπνέει έντονα, έχει την μεγαλύτερη υδραυλική αγωγιμότητα στα αγγεία του, απ όλα τα φυτά κι αυτό σημαίνει ότι οποιαδήποτε ουσία, κι όπως στην περίπτωσή μας τα ζιζανιοκτόνα και ειδικά τα διασυστηματικά ζιζανιοκτόνα περνάνε πολύ εύκολα μέσα στο φυτό, τόσο από τους πράσινους φυτικούς ιστούς και κυρίως τα φύλλα, με τη μορφή μικροσταγονιδίων, όσο και επί εδάφους(ειδικά στα μεσαία και αμμώδη εδάφη), μέσω της αποπλαστικής μεταφοράς του νερού από τη ρίζα στο υπέργειο σύστημα του φυτού.

Με βάση όλα αυτά καταλαβαίνουμε ότι το ακτινίδιο μπορεί να πάθει πολύ εύκολα τοξικότητα από τα ζιζανιοκτόνα κι έτσι σύμφωνα με τον κ. Έξαρχο ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ η χρήση ζιζανιοκτόνων ειδικά στα νεαρά ακτινίδια έως και την ηλικία των τεσσάρων ετών. Πολλά νεαρά κτήματα ακτινίδιων δεν μπορούνε να "ξεκινήσουνε", να αναπτυχθούνε από την χρήση ζιζανιοκτόνων τα οποία δημιουργούν μερική τοξικότητα που σε μερικές περιπτώσεις ο παραγωγός δεν μπορεί να καταλάβει τον λόγο που δεν αναπτύσσονται καλά τα φυτά. Πρέπει να ακολουθήσουμε το μοντέλο των Ν. Ζηλανδών οι οποίοι κάνουν μηδενικές εφαρμογές σε ζιζανιοκτόνα και σπέρνουν γκαζόν στους διαδρόμους ....

Ο κ. Έξαρχος έχει σπείρει σε αρκετά κτήματα ακτινιδίων τους διαδρόμους "πιλοτικά" Τριφυλλάκι ποικιλίας, που αναπτύσσεται αργά με πολύ καλά αποτελέσματα...

Στην παρακάτω φωτογραφία βλέπετε τον κ. Βασίλη Έξαρχο με την γνωστή γεωπόνο της μέσης εκπαίδευσης την κ. Έλενα Σαρρή Ρουκά και τον επίσης γνωστό Ομότιμο Καθηγητή Ζιζανιολογίας Δρ. Ηλία Ελευθεροχωρινό τον οποίο ο κ. Έξαρχος τακτικά συμβουλεύεται.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΜΠΟΝΙΔΗΣ