Το άδοξο τέλος της απλής αναλογικής

Η απλή αναλογική έληξε προτού καν προσφέρει τους πολιτικούς καρπούς της. Ο εκλογικός νόμος της απλής αναλογικής δεν λειτούργησε σε αυτήν την προεκλογική περίοδο.

Της Κύρας Αδάμ

Και τούτο διότι ο σκοπός και το περιεχόμενο της απλής αναλογικής δεν είναι μόνο να αναδυθεί η πραγματική δύναμη των -πολλών- κομμάτων που μπαίνουν στη πολιτική αρένα, αλλά και η ικανότητά τους να συγκλίνουν στα μείζονα προβλήματα της χώρας, έτσι ώστε η κυβέρνηση συνεργασίας που θα προκύψει να έχει στέρεες θέσεις, βασισμένες σε λεπτομερείς πολιτικές προγραμματικές συμφωνίες και να είναι λειτουργική και αποτελεσματική στην πράξη καθ’ όλη τη διάρκεια της κυβερνητικής θητείας.

Η Ν.Δ. από την πρώτη στιγμή της προεκλογικής περιόδου μέσα σε «περιβάλλον» απλής αναλογικής διακηρύττει την αυτοδυναμία – παντοδυναμία της, επιμένοντας υπερφίαλα ότι μόνον το κόμμα αυτό με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική του έχει τα κλειδιά της λύσης των προβλημάτων – είναι ο παντογνώστης. Η Ν.Δ. έκοψε εξαρχής κάθε περιθώριο αναζήτησης «εταίρου» και -ως πρώτη δύναμη, κατά πάσα πιθανότητα- θα οδηγήσει τη χώρα σε επαναληπτικές εκλογές έως ότου εξασφαλίσει την αυτοδυναμία της. Δηλαδή, Ν.Δ.- απλή αναλογική: 1-0.

Στον αντίποδα, ο ΣΥΡΙΖΑ, που επέβαλε την απλή αναλογική, έδειξε ότι μέσω αυτής επιθυμεί την αναβίωση της κυβέρνησης συνεργασίας του 2015 με την πρόχειρη συγκόλληση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. Με πιθανότερη τη δεύτερη θέση στην κούρσα των εκλογών (με ποσοστό διαφοράς που θα αποκαλύψει η κάλπη αύριο), ο ΣΥΡΙΖΑ γαντζώθηκε στην ατυχέστατη πρόχειρη έκφραση της «κυβέρνησης των ηττημένων», έτσι ώστε να εμπεδώσουν τα άλλα μικρότερα κόμματα ότι χωρίς την πολιτική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ θα… πάνε άπατα. Πρόκειται για την πιο ωμή εκδοχή της απλής αναλογικής από ένα κόμμα της Αριστεράς, που ανέκαθεν είχε έμβλημα την απλή αναλογική ως μόνιμο εκλογικό νόμο. Και εδώ, ΣΥΡΙΖΑ – απλή αναλογική: 0-0.

Το ΠΑΣΟΚ, από την πλευρά του, είδε προς στιγμήν πολύ ψηλά τον ίσκιο του μέσα στον ήλιο του ΠΑΣΟΚ που έχει δύσει οριστικώς και με το όχημα της απλής αναλογικής είδε τον εαυτόν του ως απόλυτο και αυστηρό ρυθμιστή των πολιτικών εξελίξεων, προειδοποιώντας αυστηρά τα μεγάλα κόμματα ότι για να συνεργαστεί στη μελλοντική κυβέρνηση δεν θα δεχθεί πρωθυπουργό που δεν θα είναι της δικής του προτίμησης και επιλογής. Εδώ δεν υπάρχει σκορ.

Τα μικρότερα κόμματα είδαν την απλή αναλογική μόνον ως μέσο να μπουν στη Βουλή, διαφωνώντας όλα με όλους και… μετά έχει ο Θεός. Ολη αυτή η κατάσταση επέτρεψε στο ψύχραιμο ΚΚΕ να επιβάλει το επιτυχημένο πλέον σλόγκαν «αυτοί είσαστε», περιμένοντας το ίδιο τους καρπούς που θα δρέψει από τον εκλογικό νόμο της απλής αναλογικής.

Διερευνητικές επαφές

Αλλά και το ίδιο το Σύνταγμα δεν είναι φιλικό απέναντι στην απλή αναλογική και τούτο διότι επιτρέπει μόνον τρεις μέρες διερευνητικές επαφές σε κάθε κόμμα για να σχηματίσει ή όχι κυβέρνηση. Δηλαδή ο νομοθέτης επιτρέπει στα κόμματα να ρυθμίσουν μπακάλικα την κατανομή των υπουργών από τα κόμματα που θέλουν να σχηματίσουν κυβέρνηση και τίποτα άλλο, διότι είναι αδύνατον να υπάρξουν κομματικές και προγραμματικές συγκλίσεις μέσα σε ελάχιστο χρονικό περιθώριο.

Οι κυβερνήσεις συνεργασίας στην Ελλάδα δεν έχουν έδαφος να στηριχθούν, παρά μόνον ως κυβερνήσεις ειδικού σκοπού και τούτο διότι δεν υπάρχει πολιτική κουλτούρα συγκλίσεων, συμφωνιών και συνεργασίας στα μείζονα θέματα της χώρας, τα οποία τα κόμματα σε αυτή την προεκλογική περίοδο απέφυγαν.

Το μακρινό 1989 η συγκυβέρνηση Δεξιάς – Αριστεράς είχε στόχο την καταδίκη του Α. Παπανδρέου και διαλύθηκε μόλις ο στόχος αποδείχθηκε φρούδες. Στις μέρες μας η αναγκαστική συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου έγινε κατ’ επιταγήν της τρόικας και των Βρυξελλών, και στοίχισε βαριά στους συντελεστές της. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. κατέληξε στην πολιτική εξαφάνιση των ΑΝ.ΕΛ.

Η εφαρμογή της απλής αναλογικής στις τωρινές εκλογές δεν άνοιξε κανένα πολιτικό μονοπάτι.

Πηγή